روایت آنانی که در بیمارستان‌ها احیا گرفتند
امتیاز:
نوای الغوث الغوث کادر درمان، آنانی که این روزها برای احیاء بیماران در تلاش بودند در بیست و یکمین شب از ماه مبارک رمضان و در شب شهادت مولای متقیان امام علی (ع) تا عرش‌ها رفت و این بندگان ناب خداوند ضمن طلب بخشش از درگاه ایزدمنان برای سلامتی بیماران دعا کردند.
در این شب تصمیم گرفتم به مراکز درمانی بروم. هر از گاهی صدای آه و ناله بیماران و گه گاهی هم نوای آرامش بخش کادر درمان که شرایط بیماران را رصد می‌کنند، به گوش می‌رسد.
اینجا حال و هوایی عجیب و بُهت آوری دارد، برخلاف باوری که داشتم شب قدر در این بیمارستان حس و حال دیگری دارد و عبادت خدا در کنار خدمت به خلق، انگار کادر درمان، این فرشتگان و ناجیان سلامت را امشب نزد خداوند عزیزتر از هر زمان دیگری کرده است.
از یک سو بیماران بر روی تخت بیمارستان، قرآن بر دست، آیه‌های این کتاب آسمانی را زمزمه می‌کنند و در طرف دیگر پرستارانی که یاد خدا و شب قدر حال و هوای خاصی به آنان بخشیده بر بالین بیماران نشسته، بغض کرده و بر یک دست قرآن کریم و دست دیگرش رو به آسمان نزد خدواند نوای الهی العفو تلاوت می‌کنند و ملتمسانه فرازهای جوشن کبیر را زمزمه می‌کنند.
از سوی دیگر در نمازخانه بیمارستان که همراهان بیماران حضور دارند، جمعی قرآن به سر عاجز و درمانده گریه امانشان را بریده و با کلمات نورانی سراسر نام و یاد خدا را بر لبان خود جاری می‌کنند و انگار دل‌های این درماندگان امشب با معبود برای رهایی بیمارانشان از بیماری پیوند خورده است.
آنچه در شب قدر در مراکز درمانی دیده شد نجوای دلنشین "الغوث الغوث" بود که در شب شهادت مولایمان امام علی (ع) از این فضای معنوی تا عرش رفت و کادر درمان قرآن به سر گرفتند و برای شفای عاجل همه بیماران دست به دعا شدند.
نویسنده: متین نصیری