پیمان کمالوندی خبرنگار وب دا: آقای علی سلیمانی یکی از ورزشکاران و جانبازان سرافراز دانشگاه علوم پزشکی ایلام است که در این عرصه ورزشی توانسته علاوه بر فعالیت بدنی و ورزش و سلامت روحی و جسمی، عناوین و مقام‌های شایسته‌ای برای دانشگاه علوم پزشکی ایلام کسب کند. از این رو طی مطالبی که در ادامه می‌خوانید، سخنان این ورزشکار بااخلاق و قابل تحسین است که می‌تواند الگویی شایسته‌ای برای همه ما باشد.
سوال: خودتان را معرفی کنید.
ضمن عرض سلام و ادب و احترام خدمت حضرتعالی؛ اینجانب علی سلیمانی کارشناس رادیولوژی و متولد روستای گلان شهرستان مهران و متولد دوم فروردین سال ۴۵ و ساکن ایلام هستم.
سوال: شاغل کدام بخش در دانشگاه هستید؟
بنده هم‌اکنون در بخش تصویربرداری بیمارستان امام خمینی (ره) ایلام در خدمت همشهریان و بیماران هستم.
سوال: از چه سالی وارد ورزش کوهنوردی شدید؟
در سن نوجوانی و جوانی علاقه‌مند به این رشته بودم و معمولاً صعودهایی در داخل استان داشتم. اما از سال ۱۳۹۰ به صورت حرفه‌ای وارد این رشته ورزشی شدم و صعود به کوههای خارج از استان و دوره‌های آموزشی تخصصی در رشته کوهنوردی را شروع کردم.
سوال: چه مقام‌هایی در ورزش کوهنوردی تاکنون کسب کرده‌اید؟
از نظر بنده در این رشته ورزشی رفاقت بر رقابت ارجحیت دارد و حکم و مقام قهرمانی اهمیت چندانی ندارد. اما از جهت پاسخ به سوال عرض می‌کنم که حکم صعود به بلندترین قلل ۳۱ استان کشور را دریافت کرده‌ام. حکم صعود از فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران ۳۱ قله ۳۱ استان و همچنین دریافت نشان سیمرغ کوههای ایران از فدراسیون کوهنوردی ایران، دارای گواهینامه کوهپیمایی مقدماتی و پیشرفته، گواهینامه سنگ‌نوردی مقدماتی و پیشرفته، هواشناسی کوهستان، نقشه خوانی و کار با جی پی اس و مسیریابی، محیط زیست کوهستان را دریافت کرده ام.
سوال: از اینکه حضرتعالی از جانبازان سرافراز دفاع مقدس هستید و به کوهنوردی می پردازید، بسیار تحسین برانگیز است. چه صحبتی یا پیامی برای این قشر دارید؟
جانبازی افتخاری است که نصیب اینجانب گردیده و نقص عضو مانع فعالیت ورزشی نیست. بلکه ایجاد انگیزه ای برای ورزشی بودن می باشد. قوی‌ترین انگیزه یک ورزشکار جانباز به دست آوردن پایگاه اجتماعی و فعالیت ورزشی با دوستان است. بنده یک هم‌نورد جانباز دارم که از ناحیه هیپ و ران راست قطع عضو گردیده اما فاتح ۳۱ قله مرتفع ایران می باشد و مفتخر به دریافت سیمرغ کوههای ایران گردیده پس ما هم می‌توانیم قهرمان باشیم.
سوال: آیا ورزش و کار در بیمارستان تداخلی باهم ندارند؟
ورزش و فعالیت ورزشی نه تنها مانع کار و تداخل در محیط کار و اداره نیست، بلکه ایجاد انگیزه بهتر و پیشرفت کار و مدیریت بهتر در اداره کردن و مسئولیت پذیر بودن می‌باشد اما بیشتر فعالیت‌های ورزشی و صعود را در روزهای پایانی هفته شامل پنجشنبه و جمعه زمان بندی و مدیریت کرده‌ام و اکثر صعودهای بنده سرعتی بوده و اجازه نداده‌ام با کارم در بیمارستان تداخلی ایجاد کند.
سوال: پرداختن به ورزش کوهنوردی در سطح حرفه ای نیاز به پشتکار و اهتمام ویژه ای دارد. چگونه این ورزش را انتخاب کردید؟
کوهنوردی یعنی پیمایش مسیرهای فنی در کوهستان با استفاده از ابزارهای فنی و درگیر شدن با مسیرهای سنگی و یخی است. بر حسب علاقه و شاید حس ماجراجویی و رویارویی با طبیعت به این رشته گرایش پیدا کردم و این نیازمند صبر و مقاومت، اعتماد به نفس، چالاکی و مهارت، تناسب اندام و حفظ تعادل ایجاد، مقاومت در برابر فشارهای جسمی و کمبودها در شرایط سخت و پشتکار و جدیت است. به عبارتی بنده با کوه به آرامش جسمی و روحی می‌رسم.
سوال: چه سخنی با مسئولان دانشگاه دارید؟
وظیفه اصلی مسئولان دانشگاه در حوزه ورزش، اشتیاق به ورزش و روح ورزشکاری و ورزش‌خواهی در دل کارکنان ایجاد و زنده نگه دارند و ورزش را در بعد همگانی و همچنین بعد قهرمانی مورد توجه قرار دهند. ایجاد مکان‌ها، سالن‌ها و جایگاه مناسب برای کارکنان و همچنین تهیه تجهیزات لازم ورزشی، تشویق و ترغیب کارکنان به ورزش، ایجاد یک جایگاه ارزشی برای ورزشکاران دانشگاه، جزو کمترین خواسته‌های کارکنان است که امیدوارم اتفاق بیفتد.